apologetische studies

De Islam

Inhoudsopgave

Moslims en het evangelie

Wat denken Moslims van het christendom?

Misverstanden wegnemen

Als we moslims effectief willen bereiken met het evangelie van Jezus Christus moeten er eerst enkele misverstanden opgeruimd worden. Want onder moslims bestaan misverstanden als het gaat om het ontstaan van de Bijbel en de belangrijkste bijbelse gedachten over de weg der verlossing.

Moslims geloven dat God een aantal grote boeken aan de mensheid gegeven heeft, waarvan de Koran de laatste is. Deze boeken zijn eeuwig. De op aarde geopenbaarde boeken zijn kopieën van de boeken die in de hemel bewaard worden.
Nu denken ze dat christenen dezelfde ideeën hebben over de Bijbel en zijn uitermate verbaasd als ze horen, dat de Bijbel gedurende een lange periode door veel verschillende schrijvers tot stand gekomen is.
Je kunt uitleggen, dat God de diverse auteurs geleid heeft door zijn Geest en dat God vandaag de dag de lezers van de Bijbel aanspreekt door zijn Geest. Hij is persoonlijk betrokken geweest bij het "ontstaan" van de Bijbel en als de Bijbel gelezen wordt, wil God persoonlijk spreken tot de lezer.
De hoofdgedachte van de Bijbel is: God geeft om alle mensen. Hij gaf zijn wet en leidde de mensen die zich aan Hem toevertrouwden. Het hoogtepunt wordt bereikt als de Bijbel vertelt over Gods grote liefde, die geopenbaard wordt in Jezus, die naar de aarde kwam om zondaren te redden van een eeuwig oordeel.

Op de omslag van aan Nieuwe Testament in het Arabisch staat: "Indjiel". Maar boven een afzonderlijk evangelie staat: "Indjiel volgens ...." Voor sommige moslims wordt daarmee het bewijs geleverd, dat de Bijbel onbetrouwbaar is. Iedereen schrijft maar z'n eigen evangelie.
We moeten dus een paar dingen uitleggen. Het woord "Indjiel" betekent, net als ons woord "evangelie": "goed nieuws". Het is het goede nieuws dat Jezus in de wereld kwam om ons te redden.
Er waren vier mannen die elk een waarheidsgetrouw verslag over zijn leven schreven: Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes. Elk van deze verslagen wordt aangeduid als "Indjiel", "evangelie". Zo is er bijvoorbeeld het "Evangelie naar Matteüs".
Maar samen met 23 andere geschriften zijn deze evangelieverhalen samengevat in één boek, dat we in het Nederlands Nieuwe Testament noemen, maar dat in het Arabisch ook als "indjiel" (evangelie) wordt aangeduid.

Voor het besef van veel Moslims is het Evangelie het boek, dat God aan Jezus gegeven heeft. Maar naar hun overtuiging is de Bijbel, of Indjiel, de woorden worden over het algemeen door elkaar heen gebruikt, in de tijd nadat Jezus leefde veranderd. Er staan wel goede dingen in, maar er zijn ook dingen veranderd. Daarom is het beter om de Koran te lezen, die sinds de tijd dat ze geopenbaard is niet veranderd zou zijn.
Het is over het algemeen niet erg vruchtbaar om de onhoudbaarheid van de laatste stelling aan te vechten, hoewel daar best iets over te zeggen is (zie "Het ontstaan van de Koran).
Je zou kunnen vragen wanneer de tekst van de Bijbel veranderd is en door wie. Of je zou de vraag kunnen opwerpen, of God, die de Koran behoedde voor veranderingen, ook niet in staat geweest zal zijn om te zorgen voor de eerdere boeken, zodat ze niet veranderd werden. Wijs maar op Openbaring 22:18,19.
Ook kun je verwijzen naar de oude handschriften in de musea, die geen enkele aanwijzing geven, dat er in de loop der jaren met de tekst geknoeid is.
En overigens zegt zelfs de Koran niet, dat de Joden en de christenen de tekst van de Bijbel aangepast hebben, maar alleen dat hun prediking, hun uitleg van de tekst aan kritiek onderhevig is. Hoe kan het anders dat een moslimsgeleerde als de beroemde Al-Ghazali de tekst van de Bijbel accepteerde als betrouwbaar en correct?

Omdat Jezus wordt aangeduid als de "Zoon van God" denken moslims vaak, dat de christelijke leer er van uitgaat, dat God seks had met Maria. Maar we zijn het met moslims eens, dat een dergelijke gedachte godslasterlijk zou zijn. De aanduiding "Zoon van God" is meer een titel, net zoals Hij genoemd wordt Gods dienaar, Verlosser, Heer of Hogepriester.
De Bijbel laat ons zien, dat er een bijzondere relatie is tussen Jezus en God. En uit de evangeliën moeten we opmaken, dat Hij veel meer is dan een profeet (Johannes 5:19-47).
De uitdrukking Zoon van God houdt niet in dat Jezus door zijn geboorte Gods Zoon is geworden. Hij is in geestelijke zin Gods Zoon. En Hij is dat nooit geworden, maar van eeuwigheid af is Hij dat geweest.
Moedig moslims aan om de Bijbel te lezen, in het bijzonder de gedeelten over Jezus, en te bidden om Gods leiding, opdat ze gaan begrijpen wie Hij is.

Moslims geloven dat Jezus nooit gestorven is, op grond van Soera 4:157. God zou Hem hebben weggenomen terwijl een stand-in, waarbij aan Judas Iskariot gedacht wordt, zijn plaats aan het kruis zou hebben ingenomen.
Als christenen geloven we echter dat God Jezus wel van de dood verlost heeft, maar niet voor Hij aan het kruis stierf, maar daarna, door de opstanding uit de doden.
Maak maar duidelijk, dat de Bijbel de dood van Jezus eeuwen tevoren voorzegd heeft (Psalm 22, Jesaja 53). En ooggetuigen hebben er verslag van gedaan.
De gedachte achter de ontkenning van Jezus' dood aan het kruis is, dat men niet kan geloven, dat God passief bleef, terwijl zijn geliefde dienstknecht gedood werd (vergelijk het maar met Petrus in Matteüs 16:21-23). Deze gedachte wordt ook gevonden bij sommige Arabische christelijke sekten die er in de tijd van Mohammed waren. Maar die konden zich niet baseren op de Bijbel, omdat de Bijbel er toen nog niet in het Arabisch was.
Maar als God niet lijdelijk zou kunnen toezien bij het lijden van zijn knecht, is het dan niet vreemd dat de Koran spreekt over de moord op Gods profeten (Soera 2:61; 4:155; 3:181; 2:91)?

Ieder mens doet zonden en moet boeten. In de moslimse leer zal God op de Laatste Dag rechtspreken over alle daden die iemand tijdens zijn leven verricht heeft.
Natuurlijk: God is vrij om te vergeven wie Hij wil, want Hij is koning (Soera 48:14). Een koning kan gratie verlenen door eenvoudig een decreet uit te vaardigen. De wil van de koning leidt tot veroordeling of gratie. Hij hoeft aan niemand rekenschap te geven om zijn beslissing te rechtvaardigen. En als dit al zo is bij aardse machthebbers, hoeveel te meer geldt dit voor God. Door verdienstelijk te leven, waardoor hij naast de zonden voldoende goede werken verricht, maakt iemand meer kans op Allah's goedgunstigheid, maar ook niet meer dan dat. Uiteindelijk beslist de wil van de koning, die niet na te rekenen is.
In een dergelijke visie is er geen plaats voor een plaatsvervangend offer. Daarom kan een moslim ook nooit zeker zijn van zijn verlossing.
In de bijbel lezen we, dat de mensheid het oordeel over de zonde, de dood, verdient (Romeinen 3:23). Als we denken zoals moslims doen, zouden we moeten zeggen: We hebben Gods wet zo vaak overtreden, dat we daar nooit genoeg goede daden tegenover kunnen zetten om onze zonden te bedekken. Maar de Bijbel leert ons iets anders! De Heer Jezus was volmaakt gehoorzaam. Bij Hem was er niet de combinatie van zonden en goede werken, zoals bij alle mensen het geval is. En omdat Hij volmaakt rechtvaardig was, gaf Hij zijn leven als een offer voor ons, mensen. God accepteerde dit offer als verdienste ten behoeve van hen die een beroep op Jezus doen.

De ergste zonde in de Islam is "shirk"", het aanbidden van iets of iemand naast God. En moslims denken dat christenen "tritheïsten" zijn en drie goden aanbidden: God, Jezus en de Heilige Geest. Soms wordt Maria genoemd in plaats van de Geest, zoals gesuggereerd in Soera 5:116.
We moeten daarom vanuit de Bijbel duidelijk maken, dat we de ene en enige God dienen (Exodus 20:2,3; Jesaja 43:10-13; Psalm 83:19; Marcus 12:29; 1 Korintiërs 8:4).
Maar de Bijbel spreekt ook over God, de Vader, Jezus en de Geest (Lucas 1:35; Matteüs 28:19; 2 Korintiërs 13:13; Matteüs 3:13-17).
Op grond van deze uitspraken geloven we dat de ene en enige God zich openbaart in verschillende hoedanigheden, als drie personen.
Er zijn wel illustraties om dit te verduidelijken, maar geen enkele illustratie voldoet helemaal. Maar laat de Bijbel maar voor zichzelf spreken. En maak duidelijk waarom het zo belangrijk voor je is dat God zich geopenbaard heeft als drie Personen. Iemand zei eens: "Ik heb God in mijn dagelijks leven leren kennen als God-boven-ons (de Vader), als God-met-ons (de Zoon) en als God-die-werkt-in-ons (Heilige Geest).

Christenen denken verschillend over Mohammed. Maar we moeten voorzichtig zijn in ons oordeel, er steeds aan denkend, dat hij veel van zijn gedachten ontleende aan wat hij hoorde van christenen en Joden, zonder de Bijbel te kennen. We moeten hem op een positieve manier benaderen, maar wel duidelijk maken, dat hij voor ons geen profeet is.
Het feit dat Mohammed het Arabische volk heeft opgeroepen om de ene God te dienen, is iets, dat onze waardering verdient. En hij ontpopte zich ook als een goed staatsman. Veel van de wetten die hij moslims voorschreef zijn goede wetten, die ook door christenen geaccepteerd worden. De meeste van de Tien Geboden bijvoorbeeld worden ook in de Koran aangehaald.
Maar door Jezus ontvingen we vergeving voor onze zonden, is er een nieuwe relatie met God en hebben we de zekerheid van eeuwig leven. Kunnen we door de Koran of door Mohammed iets ontvangen dat we niet hebben gekregen door Jezus?
Sommige Moslims zullen tegenwerpen, dat de komst van Mohammed in de Bijbel voorzegd is en daarbij de woorden uit Deuteronomium 18:15-18 of Johannes 14:16 aanhalen. Maar als je de Bijbel leest, moet het je toch wel duidelijk zijn, dat in deze verzen respectievelijk gesproken wordt over Jezus (Handelingen 3:20-23) en de Heilige Geest (Johannes 16:7-11) en dat ze hun betekenis verliezen als ze betrekking zouden hebben op iemand, die ruim 600 jaar na Christus zou komen.

Het is voor een Moslim nauwelijks te begrijpen, dat het christelijke leven niet gekenmerkt wordt door allerlei regels en rituelen. Voor hen hangt aan iedere daad een label: verboden, te ontraden, neutraal, aan te bevelen, verplicht.
Maar voor christenen wordt alles gemeten aan de wet der liefde. Jezus liet zien, dat daden op zichzelf waardeloos zijn. Voor Hem telt alleen de verandering van ons hart, die een uitwerking heeft in ons persoonlijk leven en in de wereld om ons heen.
Het is een uitdaging als Jezus spreekt over wraak, seksuele onreinheid, echtscheiding en gebed. Het is niet uit angst voor de hel of straf dat christenen proberen in overeenstemming met Gods wil te leven. Het is een nieuwe manier van leven: God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf, maar wel uit kracht als door God verleend.
Het zal een moslim verbazen als hij begrijpt, dat we niet leven om door onze verdiensten de eeuwigheid in te gaan.

naar boven