apologetische studies

De Mormonen

Inhoudsopgave

Een boek van goud - een boek van God?

De Mormonen danken hun naam aan een boek: Het Boek van Mormon. Dit boek is één van de gezaghebbende boeken van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.

Enkele feiten

Voordat ik iets over de inhoud van het boek van Mormon ga zeggen, wil ik stilstaan bij enkele punten betreffende het ontstaan van dit boek.

Het boek van Mormon pretendeert de geschiedenis te zijn van de mensen die in Amerika zijn komen wonen sinds de tijd van de torenbouw van Babel (Genesis 10).
Joseph Smith zegt, dat hij de betreffende gouden platen, waarop iemand genaamd Mormon in omstreeks AD 400 de geschiedenis van de oude beschavingen op het Amerikaanse continent zou hebben vastgelegd, kreeg van ene Moroni.
Acht vrienden van Joseph schreven een document, waarin zij bevestigen dat ze deze platen, hoewel niet in detail, niet van dichtbij, gezien hebben.

De platen waren beschreven in wat Joseph Smith noemde: Oudegyptisch. Niemand had ooit eerder van deze taal en het bijbehorende schrift gehoord.
Joseph Smith vertaalde de inscripties en dicteerde ze, zittend achter een gordijn, aan zijn secretaris. Het werk vorderde langzaam, totdat Oliver Cowdery Josephs secretaris werd. Toen was het werk uiteindelijk in 64 dagen gedaan, waarna de platen terugbezorgd werden aan Moroni.

Joseph Smith kon deze onbekende taal vertalen, omdat hij ook de Urim en de Tummim gekregen had.
Zoals we uit de Bijbel weten, waren dit attributen van de Hogepriester in Israël die het hem mogelijk maakte de wil van God te ontdekken. Maar de Bijbelse Urim en Tummim zijn verloren geraakt. Gods volk moet wachten totdat er een priester optreedt die de Urim en de Tummim heeft en daardoor met goddelijke autoriteit kan spreken.

Er zijn enkele vreemde dingen aan de hand met het boek van Mormon. Hoewel de mormoonse kerk het voor een erg oud boek houdt, dat voltooid zou zijn in het jaar 400, kan men er citaten uit de Bijbel in aantreffen, die heel duidelijk uit de King James vertaling afkomstig zijn. En het is opmerkelijk, dat in het boek bijna alle thema's en vragen aan de orde komen, die voor de godsdienstige wereld van de eerste helft van de negentiende eeuw van belang waren.

De inhoud van het Boek van Mormon

In de tijd dat de toren van Babel gebouwd werd, ontsnapte één gezin aan de vloek van de taalverwarring. In acht vaartuigen zeilden ze in een jaar naar Amerika, "het land dat boven alle andere landen verkoren is". Om een lang verhaal kort te maken: in 590 voor Christus stierven de Jaredieten uit, hoofdzakelijk als gevolg van hun voortdurende oorlogen.

In 586 voor Christus ontvluchtte het huis van Lehi Jeruzalem en de zonden van het overblijfsel van het Joodse volk dat in Jeruzalem en Israël achterbleef. Na een lange reis arriveerden ze in "het beloofde land" – de naam "Amerika" wordt in dit geval niet genoemd.
Lehi's zonen waren Laman en Nephi. Hun nakomelingen zijn de belangrijkste groepen mensen in het boek van Mormon. Nephi wordt geschilderd als een godvrezend mens die leefde naar Gods wetten.
Laman hield geen rekening met God en diens wet en was slechts op zoek naar aardse macht.
In het nieuwe land ontstond een lange rij confrontaties tussen de Nephieten en de Lamanieten. De laatsten waren donker van huid, omdat ze door hun koppigheid en onberouwelijkheid vervloekt waren. Volgens het boek van Mormon stammen de Indianen af van de Lamanieten.

Na zijn opstanding uit de doden en zijn hemelvaart zou de opgestane en verheerlijkte Christus zou zich aan de Nephieten hebben geopenbaard op dezelfde manier als aan zijn discipelen.

Uiteindelijk worden de Nephieten verslagen door de Lamanieten en verdwijnen ze helemaal. Hun laatste profeet, Mormon, schreef de geschiedenis van zijn volk op gouden platen. Zijn zoon, Moroni, voltooide het werk en verborg de platen. We schrijven dan ongeveer het jaar 400 van onze jaartelling.

Later werd hij een engel en ongeveer 1400 jaar na deze gebeurtenissen toonde hij de gouden platen aan Joseph Smith.

Een openbaring naast de Bijbel?

Volgens de Bijbel spraken de profeten door openbaring van de Geest van God. Hebreeën 1:1 toont, dat zij allen de komst van de Zoon van God voorbereidden.
De profeten van het Nieuwe Testament legden, samen met de apostelen, het fundament van de gemeente of kerk (Efeziërs 2:20; 3:6) en openbaarde de paar dingen over de persoon en het werk van Christus, die niet door de Heer Jezus Zelf onthuld waren. Jezus zelf had aangekondigd, dat de Geest de hele waarheid zou bekendmaken, ook de dingen die Jezus nog niet aan zijn discipelen kon verklaren (Johannes 16:12,13).
Maar Hebreeën 2:3,4 laat heel duidelijk zien, dat alleen de oor- en ooggetuigen van Jezus gebruikt werden om de openbaring van God compleet te maken.

Aan Paulus was de genade gegeven om de laatste verborgen waarheden in het licht te stellen, namelijk dat in de kerk het verschil tussen Joden en heidenen niet langer zou bestaan (Efeziërs 3:6). Toen was het Woord van God volledig geopenbaard (Kolossenzen 1:25). Niets hoefde er meer aan toegevoegd te worden.
Luister hoe scherp de Bijbel is als er een leer gebracht wordt, die afwijkt van de Bijbel: Ik verklaar tegenover eenieder die de profetie van dit boek hoort: als iemand er iets aan toevoegt, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek beschreven zijn; en als iemand iets afneemt van wat in het boek van deze profetie staat, zal God hem zijn deel afnemen van de levensboom en van de heilige stad, zoals die in dit boek beschreven zijn(Openbaring 22:18,19).
Paulus zei zelfs: Wanneer iemand u iets verkondigt dat in strijd is met wat ik u verkondigd heb, al was ik het zelf of een engel uit de hemel – vervloekt is hij (Galaten 1:8)!
De mormoonse prediking ontleent z'n autoriteit aan de verschijning van een engel...

Sinds de Bijbel compleet is, is profeteren: opbouwend, troostend en bemoedigend spreken (1 Korintiërs 14:3).
Profeten hebben nog altijd Gods Geest nodig, maar nu de Bijbel compleet is, kun je zeggen, dat ze niet door openbaring spreken, maar door de verlichting door de Heilige Geest.
De bron van hun spreken moet altijd het Woord van God zijn. Want de Bijbel is het door God gegeven instrument, waardoor God ons wil onderwijzen, onze verkeerde inzichten wil weerleggen, ons wil corrigeren en de gelovigen traint in een christelijke levensstijl (2 Timotheüs 3:16,17). Dat is de manier waarop God het werk dat Hij begon wil afmaken.

naar boven