thematische bijbelstudies

Toekomstverwachting

Inhoudsopgave

Uitzien naar de komst van Christus

De Bijbel en de toekomst

Eén van de kenmerken van het christenleven is, dat we vol goede moed vooruitkijken: we zien uit naar de komst van onze Heer, die ons bij zijn komst van deze aarde wegneemt en ons brengt in het Vaderhuis, waar Hij voor ons plaats bereid heeft 1). Uitziend naar dat moment vergelijken we de eeuwenoude Bijbelse profetieën met de hedendaagse krantenberichten om te zien of ze misschien vandaag al in vervulling gaan. Niet voor niets heeft de Heer Jezus gesproken over de dingen die aan zijn komst vooraf zullen gaan 2).
Maar aan een dergelijke overdenking is ook het gevaar verbonden, dat we ons zo focussen op alle gebeurtenissen die moeten plaatsvinden, dat we uit het oog verliezen, waarom het eigenlijk gaat. Maar hoewel we bij benadering weten wat ons te wachten staat - het staat immers beschreven in de Bijbel - gaat het niet om (het juiste zicht op) de gebeurtenissen. Want die zijn niet onze toekomst, ze vormen 'alleen maar' de weg er naar toe. Maar waar gaat het dan echt om?

Tot diep in mijn ziel geraakt

Jaren geleden kreeg ik van iemand een LP met prachtige klarinetmuziek. Dit soort muziek kende ik niet, geen symfonieorkest, geen harmonieorkest, geen dixieland, maar klezmer. Dat je zo kon spelen op dat instrument, dat je er zoveel emotie in kon leggen, zowel blijdschap als droefheid - geweldig.
De muziek raakte een voor mij haast onbekende laag in mijn ziel. Een gevoel als van heimwee werd opgeroepen. Eigenlijk kon ik daar niet stil naar luisteren, maar ik moest meedoen: mee huilen, mee juichen, mee dansen.
Toen ik op een dag hoorde ik dat die klarinettist hier zou optreden, wilde ik er beslist naar toe. In de aanloop naar het concert bereidde ik me voor: ik las alles wat ik over de man kon vinden en probeerde zoveel mogelijk van zijn muziek te beluisteren.
Eindelijk was het zover! En de levende muziek overtrof de CD-registratie. We zaten met een paar honderd man in de zaal, maar ik zag en hoorde er maar één - die man met de klarinet. Ik was in een andere wereld en vergat gewoon dat ik in Nederland woon en 's middags nog gewoon op kantoor zat en de volgende dag weer gewoon ...
Het optreden culmineerde in het applaus dat opklonk en dat me niet lang genoeg kon duren, omdat de kunstenaar geen passender eerbewijs gebracht kon worden.
Ik leefde niet naar het concert toe met de gedachte: straks mag ik even alle dagelijkse zorgen vergeten - hoewel dat wel waar was. En toen ik er zat, dacht ik niet: wat een geluksvogel ben ik, dat ik hier mag zitten - hoewel dat ook waar was. Maar ik leefde er naar toe om de man, die al zo dikwijls via de grammofoon en CD mijn hart had beroerd, in levenden lijve te horen spelen. Eenmaal in de zaal, kon ik me alleen maar vergapen aan die man en me verlustigen in de tonen die hij aan zijn instrument ontlokte. Het applaus was geen welgemeend "dank u wel" voor dat concert; het was een huldeblijk voor al die keren, dat hij via de CD mijn hart had weten te raken.

Waar kijken we naar uit?

Wat zijn onze motieven, om te verlangen naar onze toekomst? In onze liederen bezingen we er een paar belangrijke: "Daar kent, daar voelt men geen verdriet". "Daar is geen strijd te strijden". Wat kunnen we er naar verlangen dat er geen verdriet, geen pijn, geen strijd meer zal zijn. Want het leven op aarde is voor sommigen een echt tranendal en zelfs als ons leven zich betrekkelijk voorspoedig en gelijkmatig voltrekt, worden we toch vroeg of laat geconfronteerd met pijn en verdriet.
Vanzelfsprekend kijk je er naar uit, dat aan al het lijden een einde komt. En onze Heer heeft ons die zegen ook in het vooruitzicht gesteld 3).
Maar wat was Gods doel, toen Hij ons dit heerlijke toekomstperspectief voor ogen schilderde? Bovenstaande geschiedenis kan ons helpen Gods doel te begrijpen.

We hebben iemand leren kennen, hoewel we Hem nog nooit ontmoet hebben. Hij sprak door de Bijbel en door het getuigenis van andere christenen tot ons hart. Hij heeft ons zijn liefde verklaard. En op wat voor manier! Niemand heeft grotere liefde, dan dat hij zijn leven inzet ..... 4). Hij heeft het verlangen in ons gewekt om Hem eenmaal echt te ontmoeten, in levenden lijve. Nog even, dan zullen we Hem zien! Dan vergeten we onszelf helemaal en vergapen we ons aan zijn grootheid. Zijn liefde zal veel groter blijken te zijn, dan we ons in onze stoutste dromen konden voorstellen. Zijn majesteit zal zo overweldigend zijn, dat we, tot in het diepst van onze ziel geraakt, niet meer kunnen ophouden voor Hem te applaudisseren.

Dat is onze toekomst! Onze toekomst is Christus! Het was Gods doel, dat al zijn schepselen zouden genieten van de grootheid van zijn Zoon. Als je opgaat in de symfonie van liefde die Hij onder tranen en voor de prijs van zijn bloed componeerde, worden de diepste lagen van je ziel geraakt, waardoor je in zijn majesteit en liefde volkomen bevrediging zult vinden, een volkomen vervulling van je leven. En dat is ook Gods doel voor onze toekomst!

Ik wil geen vreemde ontmoeten, maar een bekende

Als we op vakantie gaan, lezen we van tevoren al een hele stapel foldertjes en boeken over de streek die we bezoeken. We zoeken al dingen uit, die we beslist willen zien. Ik wil zoveel mogelijk weten van de geschiedenis van de plaats of de streek die we bezoeken, zodat de dingen die we tegen komen een klein beetje bekend zijn, zo van: "O ja, dat is het kasteel van Willem de Veroveraar", en: "Dus hier leefde zoveel honderd jaar geleden Oliver Cromwell".

Zo wil ik ook graag naar de toekomst van Christus toeleven. Hem beter leren kennen. Meer gaan begrijpen van zijn werk, zijn persoon, zijn karakter. Meer onder de indruk raken van zijn liefde. Om Hem straks niet als een vreemde te ontmoeten, maar als een bekende, die mij toch weer verrast door nog grootser en majestueuzer te zijn, dan ik me voorgesteld had.

Als de heiligen vergaderd zijn rondom de troon van God, zijn hun gedachten niet meer vol van het lijden dat ze doorstaan hebben. Hun ogen zien God en het Lam, zijn Naam siert hun voorhoofd, Hem eren zij 5). Als ik aan de toekomst denk, wil ik niet alleen denken aan de dingen die op aarde te gebeuren staan. Ik wil me niet alleen troosten met de gedachte dat ik de zwaarste tijd op aarde niet zal meemaken. Ik wil niet alleen maar bezig zijn met mijn pijn en moeite en strijd van dit moment. Ik wil niet alleen maar uitzien naar de verlossing uit al mijn ellende. Ik wil Jezus, mijn Heer zien. Ik wil Hem zien en veranderd worden. Nu al, zodat mijn heden het voorspel is van de toekomst die morgen begint!

Met dit doel voor ogen wil ik in enkele artikelen een aantal door de profeten voorzegde gebeurtenissen bespreken.

... om hem, de levende en ware God, te dienen en om zijn Zoon te verwachten uit de hemel: Jezus, die hij uit de dood heeft doen opstaan en die ons zal redden van het komende oordeel.

naar boven